نیستش

ساده بگویم نگاه زاده علاقه است.

اگر دو چشم روشن عشق به تو نگاه کند تودیگر از آن خود نیستی.

زمان می گذرد و زمانه نیز هم.

کودک می شوی جوان هستی و جوانی می کنی. پیر می شوی می مانی.

باز هم مثل همیشه در پی گمشده ی هستی که با تو هست و نیست.

باز هم در پی آن علاقه پنهانی، آن نگاه همیشه تازه، باز هم در غروب بی امان زمان آن دو چشم روشن عشق را جستجو می کنی.

غافل از اینکه او دیگر تکه ی از تو شده سایه ی خوش بر دل تو.

گوشه گوشه ی این دل خراب سرشار از عطر نگاه توست... 

یک بار خواب دیدن تو به تمام عمر می ارزد !  

 پس نگو ! نگو که رویای دور از دسترس خوش نیست ، قبول ندارم !  

 گرچه به ظاهر جسم خسته است ، ولی دل دریایی ست  

 تاب و توانش بیش از این هاست  

دوستت دارم و تاوان آن هرچه باشد ، باشد !  

دوست خواهم داشت بیشتر از دیروز 

باکی ندارم از هیچ کس و هرکس که تو را دارم عزیز !